دلم گرفته

سلام.باورم نمیشه 1سال از ننوشتنم تو خونه ی دلتنگی ام گذشته سال 1400سال پرکاری بود .همش کلاس آنلاین دورکاری و....تا مهرماه 2روز در هفته دورکاری داشتم و عالی بود مهر رفتیم شمال و فرداش دورکاری ها حذف شد البته شرکت ما حذفش کرد و ساعت کاری ها رو هم تا16:30 کرد و بدتر ازینکه 1سال و نیم همش دورکار بودی و حالا بخوای بری سر کار اونم چی هر روز .ولی واقعا از مهرتا همین دم دمای اخر سال پر کار بودیم.دومین سالگرد خواهری هم برگزارشد و باور کردیم که دیگه نیست و نخواهد بود فقط خاطراتش و عزیزانی که به یادگار گذاشته خودشو بیشتر در نظرمون میاره مخصوصا که پسرش از نظر شباهت چهره که دلم میخواد بجای خواهرم بوسش کنم بغلش کنم.ولی نمیزاره امسال هم بچه ها انلاین بودندو حسابی بهشون خوش گذشته.از 14 فروردین 1401 باید حضوری میرفتن که مدرسه ی دخترم اجبار نکرده.چقدر بزرگ شده و رفتارش تغییر کرده دوران بلوغ و شور نوجوونی وهزار مساله ی دیگه .شوهری هم از آبان 1400 دیگه نرفت مغازه و تحویل داد همش میگفت دیگه کششندارم با مردم سرو کله بزنم .خونه ست و داره کارهای مربوط به ثبت اختراعش رو انجام میده تا حدودی هم موفق بوده ولی فروش محصولش کمه.منم نگرانم تو اسفند صاحب خونه گفته بود450م بدید رهن بشینید وگرنه بلند شید و من خیلی ذهنم درگیره .اخه50 پیش دادیم 400از کجا بیاریم.تو سالی که گذشت شوهری چشمش رو که آب مروارید آورده بود عمل کرد .نکته ی جالب و پر رنگ 1400 فقط همینا بود و بسیار پرکاری من .ولی احساس لذت بیشتر وآرامش بیشتری دارم .هر لحظه که از سنم میگذره بیشتر دوست دارم باخودم باشم و چهارچوب زندگیمو حفظ کنم و به قول معروف از دایره ی امنی که ساختم نمیخوام خارج بشم.سعی میکنم بازم بنویسم چون اینطوری خالی میشم.دغدغه ی ذهنی رو, ...ادامه مطلب